kesepian terdampar di wajah si keranampak tak yang kera kat dalam gambar ni kesunyian?
dia sunyi sgt sbb dia dikurung kat dalam sangkar tu tanpa teman...
ha..mcm tu lah hati kita bila terkurung sepi tanpa teman...
time saya ambil foto ni, si kera ada bisikkan di telinga saya satu puisi..
dia y karang sendiri time dikurung kat dalam sangkar tu...
"kak, ni puisi y saya karang..jdkanlah renungan ye..hehe..", kata kera.
hanya gambar mu yang terlakar,
menjadi pengubat rindu,
hanya kenangan mu yang tercipta,
menjadi pengubat rindu,
hati yang sepi, terus sepi,
tanpa siapa di sisi...
"kak, saya lupa lah puisi ni nye smbungan..hheee..t saya bg lg..bye kak...
t klu akak jumpa kuarga saya kt hutan ke kat zoo lain ke..kirimkan puisi ni ye.."
No comments:
Post a Comment